آرمان شهر

تو کجا خواهی زیست

من در آن جایی خواهم زیست

که صفایش به صفای گل شبدر باشد

و در آنجا که رسد مهر به سرتاسر خاک

و در آن خاک که بر هم بزند دانه غم

و کسی کم نکند سبزی برگ ، سرخی گل

من در آنجا زندگی خواهم کرد که ،

مباد  دلی از خار گل سرخ مکدر بشود

یا دو چشمی که شود چشمه اشک

و دلی کز قدم فصل خزان زرد شود

من به آن جا متعلق هستم

که نباشد بی آبی بی برگی

و اگر ذره ای از آب روان کم بشود

همه چون نم نم باران باشند

من زمینم آنجاست

که گل و سبزه و سرو

همه یکسان طلبند نور ز مهتاب  ز مهر

و هَزاران همه از جان بشوند عاشق گل

و نه از لطف رخ و سرخی گل

و در آن جا که گل سرخ نگوید به علف چون من نیست

و دگر هرچه در آن جاست همه ، صبح امید به هم مژده دهند

مهر من آن جایی است

که دل ها همه در تاریکیف

چشم ها نورانی،

سینه ها مهتابیف

آرزوها خوبی،

زندگانی نیکی است.

و در آن جا که قلوب میزبان دل مجنون باشد

و در آن خاک

که عشق ازلی

همچو ذرات هوا در همه جا پخش شود

و همه دل ها به سوی مهر ربوبی باشد

و سراسر آن جا همه سبز و همه سبز

مملو از یاد گل و عشق به محبوب شود.

****************************

خدایا عشق تو بال و پرم سوخت

نه بال و پر که سودا و سرم سوخت

خدایا شعله ور کن آتش عشق

که نورت چرم دلم سوخت

**************************

مرا عشق و سبکبالی گرفتند

که هم سوز دو دنیایی گرفتند

به محبوب دلارامم بگویید

زمن آن آب احیایی گرفتند

**********************

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: